Hoewel de coach niet actief deelneemt aan het spel, is hij of zij wel degelijk onderdeel van het team. De acties en het gedrag van de coach hebben een grote invloed op de sfeer, de speelstijl en het plezier van de kinderen.
Het is belangrijk dat de coach zich constant bewust is van het feit dat hij werkt met individuen die elk hun eigen persoonlijkheid en fysieke eigenschappen hebben. Dit vraagt om een persoonlijke benadering voor ieder kind.
Daarnaast moet de coach de onderlinge relaties tussen spelers, en tussen de spelers en de coach, goed observeren. Het is essentieel dat de coach zijn of haar aanpak afstemt op het niveau van de groep. Opdrachten die te moeilijk zijn en de vaardigheden van de spelers overstijgen, kunnen averechts werken en leiden tot slechter spel.
Ook de taal die de coach gebruikt, moet aangepast zijn aan het niveau van de spelers. Bekende termen, die ook tijdens trainingen worden gebruikt, zijn hierbij belangrijk. Het is niet verstandig om de spelers te overladen met ingewikkelde en voor hen vaak onbegrijpelijke termen zoals "zonedekking", "speel op de interceptie" en "neem de scoringsposities in", tenzij deze concepten voldoende tijdens de training zijn behandeld.
Een aparte groep waarmee de coach te maken krijgt, zijn de ouders. Vaak zijn ouders meer gericht op winnen en presteren dan de kinderen zelf. Ze zien een fout of misser van hun kind als een persoonlijke fout en richten alle aandacht, zowel positief als negatief, op het kind. Deze houding kan schadelijk zijn voor de ontwikkeling van het kind als hockeyspeler. Het is de taak van de coach om ouders te wijzen op de negatieve kanten van hun gedrag en hen te adviseren over hoe zij hun kind positief kunnen aanmoedigen en ondersteunen, terwijl de inhoudelijke aanwijzingen aan de coach worden overgelaten.
Laat het ons weten door contact op te nemen?